Codziennie piszemy własną historię. Czy można ją czytać inaczej? A gdyby uczłowieczyć pomniki?
Historia znana jest tylko z jednej, archiwalnej strony. Spisuje się fakty, systematyzuje wydarzenia – nie kataloguje się emocji, pragnień, marzeń i myśli. A gdyby zdjąć ikonę z piedestału? Czy to uczyni historyczne postaci bardziej przystępnymi? Czy zatrze się granica pomiędzy światami: dawnym i dzisiejszym, realnym i wymyślonym na potrzeby dzieła?